In het voorend van de laatste dorpsboerderij van Winsum heeft Wim de Boer
sinds 1998 zijn keramiekatelier.
Het onderdeel keramiek van zijn MO studie handenarbeid (1969-1973) heeft hij
weer opgepakt en verder ontwikkeld.
Het Reitdiep-gebied, het Groningerland met zijn wierden, prielen, maren en dijken
omzoomd door het Wad, het land van klei door de zee hier gebracht vormt de
inspiratiebron voor zijn werk.
Vaak is hij hier te vinden en de indrukken die hij opdoet zijn van grote invloed op
het werk dat hij maakt. Zijn bijzondere collectie vazen, schalen en objecten vormen
een eenheid met dit landschap. Na een dag fietsen trekt hij zich terug in zijn
atelier en gaat aan de slag.
Zijn bijzondere collectie, van handgevormde vazen, schalen en objecten vormen
een eenheid met dit landschap.
 .jpg)
Curriculum Vitae
-
Geboren: 1944 in Bolsward
-
Verhuisd: 1953 naar Uithuizen 1965 naar Bedum 1968 naar Winsum
-
Opleiding: ULO, Kweekschool en MO Handvaardigheid
-
Beroep: Onderwijzer, Keramist
Wim de Boer vertelt:
" In mijn jeugd was ik altijd aan het knutselen. Op de kweekschool vond ik handenarbeid
(zou nu creatieve ontwikkeling heten) prachtig. In 1968 begin ik als onderwijzer in Winsum.
Van 1970 -1974 volg ik de lerarenopleiding MO handvaardigheid in Groningen, vier jaar
twee avonden in de week. Door het onderdeel keramiek wordt mijn belangstelling voor klei
gewekt.
Mijn eerste herinneringen aan klei komen van Bolsward, mijn “geboorte-terp”. De vette klei
die aan mijn klompen kleefde…Op de Groninger klei grootgebracht woon ik nu aan de rand
van de Winsumer-wierde. De vette klei die aan mijn laarzen kleeft…
Op school is de klei, die ik met de kinderen wil gebruiken, uitgedroogd en er is ook geen oven.
In de steenfabriek zie ik een vet glinsterende kleibalk ui de persmachine komen die machinaal
in stenen wordt gesneden. De verse kleistenen prepareer ik voor de kinderen. De gemaakte
werkjes worden met de stenen meegebakken.
Deze klei heeft mij niet meer losgelaten. Wat is klei, waar komt het vandaan en wat hebben
mensen er mee gedaan zijn vragen die mij bezig houden. Het fascineert mij dat klei
verweringsmateriaal is van de bergen, door het water van rivieren en zeeën hier afgezet.
In mijn kleikelder zit nu klei van Lauwerszee tot Dollard tou. Deze klei wordt gebruikt voor het
maken van Groninger kleikommen.
Na een opfriscursus keramiek van een jaar aan het Kunstencentrum in Groningen begin ik
in 1998 als keramist in mijn Atelier ’t Voorend.
In het land van klei door de zee gebracht, het Groninger land omzoomd door het Wad voel ik
me thuis en het is mijn inspiratiebron. Mijn werk is in dit land gedacht en vormt er een
eenheid mee."
| 
