In samenwerking met boekbindatelier Wim Gremmen zijn Groninger dichters uitgenodigd tot het maken van een gedicht over de Groninger klei. Deze zijn gebonden in de klaaikloet. De eenmalige oplage van 50 exemplaren is uitverkocht.
  
Het werkproces tot het maken van deze KLAAIKLOET is afgebeeld in de fotogalerie.
Meneer Klei
Het krijtje ging woedend over het bord,
“Klei, dat spoelt van A naar B.
De mens vegeteert hier nog maar kort
en is het knechtje van de zon.”
Wij kregen les van Klei, een oude rot.
Die nam ons mee om de aarde heen.
Hij vormde ons gestaag tot steen.
Een aarden pot kan ook kapot.
Aan wereldvragen werd gesnoven,
onder de grond of in de oven?
Meneer Klei kwam elke dag op de fiets.
Over zijn leven wisten wij niets.
Toen werd Klei verliefd op de zon.
Zij braadde hem, tot op de graat.
De vellen fladderden rond zijn mond.
Hij verdroogde, verhardde, bleef paraat.
Het krijtje gleed knarsend over het bord.
“Wij zijn meer dan klei,” schreef hij.
Iets brak af,viel en rolde over de grond.
“Allemaal mee eens?” vroeg Klei.
| 
